De orgels van de kerk zijn op hun eigen manier uniek.Ze hebben een melodieus ontwerp, een structuur die veel lijkt op het klavecimbel, waarvan de delen symmetrisch ten opzichte van elkaar zijn.Ze zijn voornamelijk gemaakt van hout, maar ze zijn ook te vinden in composietmaterialen.
De stemming van de meeste kerkorgels is gemaakt van stalen of aluminium buizen en de rest van messing of hout.
Orgelpijpen en orgels bestaan al ongeveer een eeuw, te beginnen met de ontdekking van de opslagkamer voor kooldioxide (CCS). Deze ontdekking wordt verondersteld te zijn begonnen met de massaproductie van muziekinstrumenten, zoals het orgel.Het stemmen van deze orgels werd gemakkelijker gemaakt door de uitvinding van de grote koperen en gietijzeren klokken die voor het eerst in gebruik kwamen aan het begin van de twintigste eeuw.Vooral het kerkorgel heeft een nauwe band gehad met de klokken uit de Renaissance, waarvan de cirkelvormige boring vaak wordt geïdentificeerd met de kerkorgels uit die periode.
Een eeuw later, nadat het eerste moderne kerkorgel in Boedapest was gebouwd, begon de carrière van het instrument te veranderen.Na de Tweede Wereldoorlog zorgde de massaproductie van muziekinstrumenten op veel gebieden voor een besparing van kosten en productietijden en de noodzaak om grotere aantallen instrumenten te maken werd duidelijk.De eisen van de oorlog brachten orgelbouwers er ook toe te experimenteren met ontwerpen die eenvoudiger en goedkoper te produceren waren dan de oudere modellen.Terwijl complexe interne mechanismen werden geschrapt, bleef de afstemming van de instrumenten grotendeels hetzelfde.
Na het einde van de oorlog keerden consumenten terug naar de originele kerkorgels uit het verleden, die hun complexe ontwerpen en dure afwerkingen hadden verloren.Deze orgels werden vereenvoudigd om toch muziek van goede kwaliteit te produceren, maar de structuur en werkende delen bleven ongewijzigd.In feite werden veel instrumenten zelfs nog meer vereenvoudigd in de jaren vijftig, toen elektronische en mechanische geluiden algemeen werden, waardoor deze instrumenten erg goedkoop werden.Het is in deze periode dat orgels werden gemaakt in de grootte van een deur, en massieve lichamen werden gebruikt in plaats van luchtpijp- of klokvormige versies.
Naarmate het decennium vorderde, begonnen nieuwe materialen en technieken de betaalbaarheid van de orgels te verbeteren.
Metalen buizen en stalen buizen werden vervangen door roestvrij staal, dat beter bestand was tegen corrosie en andere aantasting van de omgevingen waaraan ze normaal zouden worden blootgesteld.Plastic wordt tegenwoordig ook vaker gebruikt voor de grote pijpen en buizen in de meeste orgels.Een van de eerste orgels die polypropyleenmateriaal gebruikte, was het Texaco Jumbo-orgel, en veel vergelijkbare vroege modellen werden gemaakt tijdens de Tweede Wereldoorlog.Veel orgels uit het tijdperk na de Tweede Wereldoorlog hebben vergelijkbare kenmerken als het Jumbo-orgel, evenals vele innovaties.
De stijlen en orgels uit het begin van de 19e eeuw blijven populair.Variaties op het originele Jumbo-orgel komen veel voor, en veel orgels lijken op vroege Franse barokpijporgels.De algemene overeenkomst is dat de schachten van veel van de gebruikelijke ontwerpen gebogen zijn in plaats van recht.Barokke pijporgels worden vaak aangetroffen in openbare en privécollecties, van vroege Amerikaanse jazzmuziek tot Franse Chanel-praktijken tot Russische volksmuziek.U kunt meer te weten komen over de geschiedenis van barokpijporgels in jazzmuziek door op de onderstaande link te klikken.